Φταίω εγώ

Τελικά ποιος φταίει;
Φταίω εγώ; Φταίς…
Φταίω εγώ, που δεν έχει ο κόσμος ελπίδα;

ταίω εγώ που δεν υπάρχουν δουλειές, που κλείσανε τα μαγαζιά, που μας κυνηγάει τo IKA, η Eφορία, ο OAEE, οι τράπεζες, οι τύψεις, οι Σφίγγες της Αμφίπολης, ο Μέγας Αλέξανδρος και ο κατηραμένος  όφις;
Φταίω εγώ που κλείσανε την ΕΡΤ και ξεπουλάνε τη ΔΕΗ;
Φταίω εγώ που φυλάνε τους 300 και ξεπουλάν το Λεωνίδα; Φταίω εγώ που πουλάνε τις παραλίες, το Ελληνικό, τον Σκορπιό, το Παλαί, τα Καμένα Βούρλα; Στη Στυλίδα ευτυχώς κρατάει γερά ο πατριώτης μου ο Γκλέτσος. Έκανε Εθνικό Κόμμα την «ΤΕΛΕΙΑ» και με τις μπάρες απ’ τα διόδια βάζει «ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΜΠΑΡΑ» σε όσους επιβουλεύονται την ακεραιότητα  της χώρας.
Φταίω εγώ που η Εφορία χώρισε τον Κωστόπουλο απ’ τη Μπαλατσινού και ζούνε εξόριστοι ο ένας στην Μύκονο και η άλλη στην Πάτμο;
Φταίω εγώ που πήγαμε στους 16 του Μουντιάλ, και η Μελέτη απ’ τη χαρά της πέταξε τα ρούχα κι έμεινε με το μαγιό – εκτοξεύοντας Μελέτη και Αμελέτητα στα ύψη;
Φταίω εγώ που το επίδομα ανεργίας μόλις που φτάνει να χτυπήσεις ένα τατουάζ και να πιείς ένα φρεντοτσίνο;;; Γεμίσαν τα μπιτσόμπαρα,  οι πλαζ κι καφετέριες, με εμφανή τα σημάδια της ανεργίας, στα μπράτσα, τους ώμους, τους γλουτούς, τους αστραγάλους και σε όλα τα απίθανα και απόκρυφα σημεία, γέμισε ο κόσμος χτυπημένους απ’ την κρίση.
Φταίω εγώ που ο κόσμος πάει στη θάλασσα και δεν ξέρει αν θα δροσιστεί ή θα πνιγεί;
Φταίω εγώ που φέτος θρηνήσαμε 700 πνιγμούς και 17 απ’ αυτούς τη μέρα της Παναγίας; Πόσους να σώσει κι η Μεγαλόχαρη, με τέτοια προσέλευση. Αμ, τους άλλους τους είδατε; Αυτούς που διάβαζαν με πάθος κάτω απ’ τις ξαπλώστρες το Ciao, τo Λοιπόν, το Hello, σα να ‘ταν μέρες του 2004. Όχι σε ρωτάω, ρε μάνα, αυτοί δεν πλήρωσαν χαράτσι;
Φταίω εγώ που είμαστε κροκό-δειλοί, μπροστά στους δεινοσαύρους του Συντάγματος;
Φταίω εγώ που επιμένουμε ευρωπαϊκά χωρίς ευρώ στην τσέπη;
Φταίω εγώ που ο Σαμαράς την προηγούμενη των εκλογών είπε «δεν παίρνεις μέτρα χωρίς ανάπτυξη» και την επομένη «ουδείς αναμάρτητος»;
Φταίω εγώ που είπε «θα σκίζω μέρα μέρα τα μνημόνια» και μας ξέσκισε στους φόρους και στις ΦΑΠες;
Φταίω εγώ που ο εισαγγελέας δεν τον συνέλαβε για παραπλάνηση του ελληνικού λαού; Φταίω εγώ που ο εισαγγελέας συλλαμβάνει εμάς γιατί δεν έχουμε να πληρώσουμε και αφήνει ελεύθερους αυτούς που μας κλέβουν;
Φταίω εγώ, που επιμένουμε να ψηφίζουμε ακόμα, αυτούς που μας κατέστρεψαν;
Φταίω εγώ, που δεν αντέχω την υποκρισία;
Φταίω εγώ που ο απερχόμενος Δήμαρχος, χτες νόμιζε πως είμαστε Μαλάκες και σήμερα Αχάριστοι;
Φταίω εγώ που ορισμένοι ενοχλούνται με αυτά που γράφω και δεν ενοχλούνται με αυτά που κάνουν;
Φταίω εγώ, ρε μάνα, για όλα αυτά; Πες μου, φταίω εγώ;
Φταίς, αγόρι μου, φταίς! Πες μου γιατί δεν ρώτησες έναν «Έμπειρο» πριν κατέβεις υποψήφιος και τώρα σου φταίνε όλα;
Οι έμπειροι και οι ειδικοί, ρε μάνα, κοιτάνε την πάρτη τους, εκεί που βγαίνει η ψυχή τους, σου λένε «ακολούθησέ με» αν θες να σώσουμε την πόλη απ’ τον τύραννο, και δεν κοιτάζουν να σώσουν την ψυχή τους απ’ το διάβολο. Οι έμπειροι είναι σαν το φούρναρη, «40 χρόνια φούρναρης» και δεν αφήνει το φτυάρι να το πιάσει άλλος. Κανονικά έπρεπε η τροχαία να τους παίρνει το φτυάρι και να μην τους επιτρέπει να κυκλοφορούν στις εκλογές. «Όπου βλέπεις έμπειρο και αυθεντία δεν υπάρχει χώρος για ελεύθερη σκέψη και νέους ανθρώπους». Κανονικά οι Έμπειροι και οι πολιτικά γερασμένοι, κάθε 4ετία έπρεπε να περνάνε ΚΤΕΟ και στις 4 τετραετίες να αποσύρονται. Αφού δεν σώσαν το Γαλάτσι σε 4 τετραετίες γιατί εμείς να επιμένουμε στη μετά θάνατο σωτηρία.
Θα τά ‘γραφες αυτά, αγόρι μου, αν είχες εκλεγεί; Έχεις δίκιο, μάνα, μπορεί να μην υπάρχει θεός, υπάρχει όμως θεία δίκη.
Γι’ αυτό μη γράφεις κακίες, αγόρι μου, τα ίδια έλεγες μικρός και έστειλες εμένα και τον πατέρα σου πεσκέσι στον άγιο Πέτρο.
Ρε μάνα, δεν γράφω κακίες, γράφω αυτά που βλέπω.
Tι βλέπεις εσύ, αγόρι μου, που δεν τα βλέπουν οι άλλοι; Νομίζεις πως εσύ θα αλλάξεις τον κόσμο; Νομίζεις εσύ είσαι o πονηρός και οι άλλοι είναι Μαλάκες; Σε πληροφορώ «όλοι τα βλέπουν όλα» αλλά κάνουνε το Μαλάκα.
Εννοείς, ρε μάνα, ότι ο τόπος γέμισε Μαλάκες;
Ξύπνα, αγόρι μου ξύπνα! Για να κατέβεις υποψήφιος με αξιώσεις, πρέπει ανά πάσα στιγμή να βρίσκεσαι σε ετοιμότητα, νά ‘σαι γρήγορος. Πες μου γρήγορα, ένα μεγάλο ψέμα.
Τι ψέμα να πω, ρε μάνα…
Πες «μάνα, θα σου βρω δουλειά»! Τι δουλειά να σου βρω, ρε μάνα, με 30% ανεργία;
Εσύ, παιδάκι μου, είσαι ντιπ ηλίθιο, ψέμα σου ζήτησα να πεις, όχι να μου βρεις δουλειά… Για πες μου σε πόσους τοπικούς συλλόγους είσαι γραμμένος.
Στο δικό μου και της γυναίκας μου.
Μόνο; Μόνο.
Χορεύεις; Σαν τσουβάλι…
Μάζεψες προεκλογικά τρόφιμα για ανέστιους, απόρους, και σεισμόπληκτους; Θα μαζέψω τώρα, ρε μάνα. «Πεινά κανείς, αγόρι μου, μετεκλογικά»;
Έχεις «πιστοποιητικό οικολογικής συνείδησης»; Δηλαδή; Έχεις φωτογραφία σε δεντροφύτευση μετά του κυρίου Καλεσάκη;, …Όχι… Να βγάλεις! Σκυλάκι έχεις; Σκυλάκι;;; Ναι «πιστοποιητικό ζωοφιλίας». Μη μου κάνεις τέτοια, ρε μάνα, και δεν αντέχω το «γλείψιμο»….
Θα το συνηθίσεις αγόρι μου, έτσι είναι αυτά, όταν δεν έχεις αξίωμα παίρνεις σκυλάκι και σε γλείφει, μόλις πάρεις αξίωμα αφήνεις το σκυλάκι και σε γλείφουν οι παρατρεχάμενοι.  
Γι’ αυτό γέμισε το Γαλάτσι αδέσποτα, ρε μάνα;
Μετά τις εκλογές, αγόρι μου, γεμίζει ο τόπος «πολιτικά αδέσποτα».
Τελικά ποιος φταίει, τα αδέσποτα ή οι ζωόφιλοι;